Wizyta u dermatologa i ogłoszony prawomocny wyrok ;)

Witajcie! :*

Dziś jeden z tych bardziej "prywatnych" postów, w których będzie wiele żalu, łez i zgrzytania zębów ;)

A tak na poważnie - wspominałam Wam w swoich postach jak i w komentarzach, że planuję wybrać się do dermatologa z uwagi na dwie kwestie: nawrót trądziku i bardzo wzmożone wypadanie włosów. Poruszyłam jeszcze mniej interesującą Was rzecz, ale dla mnie nie mniej istotną - moje dziwne ze wszech miar znamię na udzie :)

Pani Dermatolog zaskoczyła mnie pozytywnie, gdyż pooglądała mnie dokładnie i wyraźnie mnie słuchała. Jeśli chodzi o nawrót trądziku to zgodziła się z obecną kuracją Acnedermem i na moją prośbę (potwierdzoną doświadczeniem z kwasami ;]) przepisała mi Atrederm na okres jesienno - zimowy. 

Gorzej sytuacja ma się z włosami - pooglądała je z bliska i stwierdziła, że wypadają one na skroniach (zakola), po bokach i na czubku głowy...Diagnozy mogłam się spodziewać - łysienie androgenowe :( Nie musiała nawet pytać - stwierdziła, że pewnie Mama ma to samo. I nie myliła się...

Został mi przepisany lek Alopexy z zawartością 5% minoxidilu. Jednocześnie zostałam poinformowana, że dla kobiet nie został jeszcze wynaleziony skuteczny środek działający od wewnątrz, który nie rozchwiałby i tak niestabilnej gospodarki hormonalnej. Wewnętrznie piję zatem regularnie wierzbownicę, która może mieć na to jakiś wpływ. Dodatkowo z suplementów przede wszystkim zaleciła Biotynę.

Dodatkowo Pani Doktor zaleciła zmianę diety polegającej na ograniczeniu spożywanych węglowodanów a przede wszystkim cukrów. Zwiększona bowiem ilość cukrów prostych w pożywieniu może mieć negatywny wpływ na cały organizm, w tym na gospodarkę hormonalną i w związku z tym mamy do czynienia z nasilonym łysieniem androgenowym czy właśnie nawrotem trądziku. Poleciła również zrobić wynik tarczycowy - TSH.

Na początku ciężko było mi się przestawić na nową dietę, bo jakoś bez białego pieczywa potrafię żyć, ale gorzej z makaronami...kocham każde, w każdej postaci i mogłabym jej jeść codziennie :( Ograniczanie ilości spożywanych węgli nie wyklucza w moim przypadku całkowicie tego makaronu, ale przydałoby się zmniejszyć częstotliwość jego spożywania...

Na szczęście teraz jest troszeczkę lepiej. Nie liczę już ile dziennie spożywam węgli i przy przy przekroczeniu 130 g nie łapię się za głowę i nie płaczę ;) Po prostu jem z głową - na szczęście zarówno ja jak i J. lubimy zdrowe żarełko, więc jakoś sobie radzimy. Taka kuchnia nawet lepiej nam posmakowała :) Kto wie - może z czasem zacznę Wam tu wrzucać jakieś przepisy :)

Co zaś się tyczy mojego znamienia - jest na razie w porządku, ale raz w roku trzeba je kontrolować :) 

To tak w ramach ciekawostki przyrodniczej ;)

A czy Wy miałyście do czynienia z łysieniem androgenowym bezpośrednio u siebie lub u kogoś z najbliższego otoczenia? Czy prowadzona kuracja przyniosła jakąś ulgę i spodziewane efekty? Możecie coś polecić od siebie?

Całuję Was gorąco,

Iwona :*